واقعیت امر این است که قبلاً وبلاگی داشتم در همین سایت پارسی بلاگ، امّا خیلی برام اهمیت نداشت که به روز باشه یا نه. دیروز که استاد بابایی را دیدم، در جواب نحوه ای ارتباط با ایشان، وبلاگ خودشان را به نام «سفینه » معرفی کردند، با اشتیاق وافر مراجعه کردم و خیلی خوشحال شدم که بعد از مدت نسبتاً مدیدی، دوباره با دست نوشته های ایشان، یا به عبارت نزدیک تر، با هنر ایشان مواجه شدم. همان طور آن قدیما روی ما تأثیر آنی و شدید می گذاشت اینبار تحریک شدم که وبلاگ خاک خودره قدیمی را دوباره جلا بدهم که دیدم از ریشه خشکانده شده. به همین خاطر یکی جدیدش را ساختم. از خدا می خواهم که این دیدار، همچون دیدارهای گذشته، تأثیرش را بگذار و دوباره از خمودگی و سستی خارج شوم. یا حق