آن روز که امام از کنار ما کوچ کرد، باورمان نمی آمد که دوری او را تحمل کنیم. وجود انقلاب و خودمان را در هستی او می یافتیم، و چه سخت بود پرواز بی بازگشت آن یار همیشه مهربان. بیست سال است که بدون او می گذرانیم و انگار همین دیروز بود که چهره های برافروخته و چشمان اشکبارمان را بدرقه راه او ساختیم.
بعد از او، ما ماندیم و انقلاب، و به یقین ما هم خواهیم رفت، امّا این انقلاب باقی خواهد ماند، و روشنی بخش آسمان تاریخ خواهد بود، همانطوری که نهضت عاشورا بر بلندای تاریخ می درخشد.
انقلاب، سررشته در نهضت عاشورا داشت و جوانان گلگون کفن دیروز، با اقتداء به آن سرهای بالای نیزه، ابدیت را مقهور خود کردند، و امروز ما وارثان آن خون های پاک هستیم؛ چه سخت است میراث دار واقعی بودن آن روح های بلند و خون های به ناحق ریخته ...
