اگر تمام زورمندان عالم در ایپاک علیه ما سخنرانی کنند، بازهم همچون کوه ایستاده ایم و از هیج قدرتی هراس به دل راه نمی دهیم. باراک اوباما که خود را ضد جنگ معرفی کرده بود، پس از انتخاب به عنوان نامزد حزب دمکراتها و قبل از آغاز انتخابات نهایی، برای خوش رقصی در مقابل یهودیان طرفدار صهیونیسم، سخنرانی قرّائی کرده است و چنان بر طبل جنگ و حفظ موجودیت اسرائیل کوبیده که دست رقیبان را از پشت بسته است. کسی که تا دیروز حرف از گفتگو و تماس با رهبران ایران می زند، امروز با چرخشی 180 درجه،  استفاده از گزینه نظامی برای حفظ اسرائیل در مقابل ایران را دور از منطق نمی داند. دیروز برای به دست آوردن آراء مردم کوچه و بازار ایالت های آمریکا، سخن گفت، و امروز برای به دست آوردن حمایت لابی صهیونیسم سخنرانی می کند.

این سخنرانی، به این دلیل برای ما اهمیت فراوان دارد که یادمان نرود، دشمن اصلی ما کماکان آمریکاست، و این کلام امام (ره)‏ که آمریکا، شیطان بزرگ است، برای همیشه زنده خواهد ماند و فراموش نکنیم که: سگ زرد،‏ برادر شغال است.

نوشته شده توسط علی اکبر ابراهیمی در پنج شنبه 87/3/16 و ساعت 9:19 صبح | نظرات دیگران()

آن روز که امام از کنار ما کوچ کرد، باورمان نمی آمد که دوری او را تحمل کنیم. وجود انقلاب و خودمان را در هستی او می یافتیم، و چه سخت بود پرواز بی بازگشت آن یار همیشه مهربان. بیست سال است که بدون او می گذرانیم و انگار همین دیروز بود که چهره های برافروخته و چشمان اشکبارمان را بدرقه راه او ساختیم.

بعد از او، ما ماندیم و انقلاب،‏ و به یقین ما هم خواهیم رفت، ‏امّا این انقلاب باقی خواهد ماند،‏ و روشنی بخش آسمان تاریخ خواهد بود، همانطوری که نهضت عاشورا بر بلندای تاریخ می درخشد.

انقلاب، سررشته در نهضت عاشورا داشت و جوانان گلگون کفن دیروز، با اقتداء به آن سرهای بالای نیزه، ‏ابدیت را مقهور خود کردند، و امروز ما وارثان آن خون های پاک هستیم؛ چه سخت است میراث دار واقعی بودن آن روح های بلند و خون های به ناحق ریخته ...

نوشته شده توسط علی اکبر ابراهیمی در سه شنبه 87/3/14 و ساعت 12:52 عصر | نظرات دیگران()

 پس از سالها، محبوب ترین و پرطرفدارترین تیم ایران، آرزوی هوادارنش را برآورد و آسمان فوتبال ایران برای مدتی قرمز شد. قهرمانی دیروز پرسپولیس در جام برتر فوتبال ایران، دارای ابعاد گوناگونی است. پرداختن به این زوایا و درس آموزی از آن، زمان و جایگاه دیگری می طلبد، قصد طول و تفصیل دادن ندارم، اما نکاتی که برای خودم جالب بود را مرور می کنم.

1. به نظرم نقش مدیرعامل پرسپولیس، از تمام نقش ها پررنگ تر بود. از خود گذشتگی او باعث شد امروز شاهد یکدستی و یکپارچگی پرسپولیس باشیم. وی می توانست با یک اشتباه در محاسبات، خودمحوری و یا غرور کاذب، جو گروه را به هم بریزد،‏ بازیکنان مسئله دار را به حاشیه بکشاند و محیط کار و ورزش را برای کادر فنی آلوده کند. 

2. حرفه ای بودن قطبی، که در فوتبال ما خیلی کم سراغ داریم،‏ فاکتور مهم دیگر در قهرمانی پرسپولیس است. وی با درک صحیح از اوضاع تیمش و فضای حاکم بر فوتبال ایران که آن هم ناشی از تیز هوشی اوست، توانست بر تمام موانع فائق آید.

3. دمیدن روح برتری جویی، توسط مدیران و مربیان ارشد به ساختار کلی گروه. از ابتدای فصل از زبان بازیکنان و مسئولین عبارت قهرمان شدن تیم موج می زد. همه یک صدا قهرمانی را از ابتدای فصل بانگ زدند.

4. نبودن افرادی چون آقای مایلی کهن و پروین و انصاری فر و ... که از تفکرات متعصبانه و جمودگرایانه برخوردارند نیز مزید بر سرودن آوای قهرمانی پرسپولیس بود.  

نوشته شده توسط علی اکبر ابراهیمی در یکشنبه 87/2/29 و ساعت 10:12 صبح | نظرات دیگران()

سی سال از انقلاب می گذرد و هنوز همچون دوران جنگ و سازندگی و ... باید مردم در صف های طویل، منتظر دو پاکت شیر یارانه ای باشند. هر روز صبح که از خانه خارج می شوم تا حرم مطهر حضرت معصومه (علیها سلام)، شاهد صف های متعدد و طولانی هستم؛ بعد از یک ساعت که می خواهم به دارالحدیث بروم،‏همچنان این صف ها ادامه دارد و این قصه پرغصه، هر روز تکرار می شود. مدام به شعارهای عدالت خواهی دولت نهم فکر می کنم و بازهم می بینم که ندارها برای به دست آوردن یک لقمه نان، چه وقت های که باید بگذارند، و چه انرژی های که باید هدر دهند. نمی دانم مفهوم عدالت آنی است که این آقایان انجام می دهند یا فقط شعار است و بس.

نوشته شده توسط علی اکبر ابراهیمی در دوشنبه 87/2/23 و ساعت 9:34 عصر | نظرات دیگران()

سالن همایش پر از جمعیت شد، حتی بیشتر صندلی های بالکن سالن هم اشغال شد. پیش بینی کردن این جمعیت برای مسئولین همایش خیلی سخت و دور از ذهن بود. یکی از پژوهشگران مؤسسه دارالحدیث می گفت بعد از مراسم افتتاحیه، دارالحدیث تاکنون همچون جمعیتی را به خود ندیده است.

من که فکرم متمرکز برگزاری بود، از محتویات همایش هیچ نفهمیدم؛ امّا از دوستان نزدیکم و بچه های دارالحدیث شنیدم که به شکل مناسب برگزار شد و از همایش راضی بودند، چه از نظر محتوا و چه از نظر اجرا. از دوستانم، همکارانم، به خصوص از نیروهای خدمات، حراست، تأسیسات و پیک ها، ممنونم. اگر همکاری و همدلی مجدّانه ایشان نبود، هم اکنون شاهد رضایت مسئولین عالی رتبه دارالحدیث و شرکت کنندگان عزیز نبودیم.

شکرگزار خداوند منانم؛ دستان معاون پژوهشی دانشکده، حاج آقا مسعودی، را می بوسم که به من اعتماد کردند و گذاشتند انرژی نهفته ام را آزاد کنم؛ بفهمم که با کمی دقت، تمرکز و یک نموره دلسوزی، می توان شاهد موفقیت بود. معتقدم روح بلند و پاک شیخ بهایی هم که در طول تاریخ گسترانیده شده، شاهد و حاضر بر مراسم ما بود.

امید است که برگزاری همچنین مراسم هایی، مفاخر علمی، فرهنگی و هنری ایران بیشتر شناخته شوند و الگوی قرارگیرند برای موفقیت، نوآوری و خلاقیت.

نوشته شده توسط علی اکبر ابراهیمی در شنبه 87/2/14 و ساعت 9:14 عصر | نظرات دیگران()